کتاب چمدان مجموعهای از داستانهای کوتاه نوشته بزرگ علوی است که با نگاهی رئالیستی، به زندگی اجتماعی، سیاسی و عاطفی مردم ایران در دهه ۱۳۱۰ میپردازد. این اثر، تصویری از جامعه بسته، روابط انسانی خشن و فضای سرکوبشده آن دوره را با زبانی ساده و روایتهای تأثیرگذار ارائه میدهد. داستانهای کتاب، اغلب با چاشنی انتقاد اجتماعی و نگاه روشنفکرانه همراهاند و یکی از نمونههای شاخص داستاننویسی مدرن فارسی به شمار میآیند.
محصولات مرتبط
سعید کریمی – پژوهشگر ادبیات معاصر:
«چمدان نهفقط مجموعهای از داستانهای کوتاهه، بلکه سندی از تاریخ اجتماعی ایران در دهه ۱۳۰۰ه. زبانش سادهست، اما درد و واقعیت از لابهلای خطوطش بیرون میزنه.»
الهام فتوحی – دانشجوی علوم اجتماعی:
«هر داستان انگار یه مشت تلخ از واقعیت بود. شخصیتها زنده و ملموسن. بیشتر از یه بار باید خوندش تا لایههای پنهان اجتماعیشو فهمید.»
دیدگاه خود را بنویسید